Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016

(μονόλογος στις μικρές ώρες, αυτές τις εξόχως υπέροχες)

και ήρθε η επόμενη μέρα, τα πρώτα της λεπτά, γεννιέται στο σκοτάδι κι εκεί καταλήγει.
πολλές φορές σκέφτομαι, καλύτερα έτσι.
ανάμεσα στα σκότη, το φως και η παραζάλη του, με στόχους ή μόνο με "διαδικασίες", πάντως πάντα με κόπο.
στο τέλος των αχτίδων προσδοκά κανείς χαλάρωση, ηρεμία και διαύγεια!
δεν συμβαίνει πάντα έτσι όμως, μπορεί το σκοτάδι να γίνει και τρομακτικό παρότι δεν ευνοεί τις σκιές όπως το φως.
η εκδίκησή του, σκέφτομαι.
βάλε φως να παλέψεις τις σκιές.
βγάλε φως να ζήσεις μαζί τους.
μπέρδεμα!
αναπόφευκτο!

εύκολη λύση οι "απόψεις" περί των "κοινών" αδιεξόδων.
παρόλες για τις παρόλες, λέω εγώ.
φτιαχτά και σικέ τα αδιέξοδα, να καλύψουν τα ψέματα που καταπίνουμε αμάσητα.
παρλάρετε λοιπόν ασύστολα, εγώ δεν θα σας κάνω την χάρη πια.
θα μασάω έως εξαντλήσεως τις αλήθειες μου.
η κατάληξή μου είναι αυτές.
τις προτιμώ, όπως λέμε τις γουστάρω!!!!!

(μονόλογος στις μικρές ώρες, αυτές τις εξόχως υπέροχες)


Δεν υπάρχουν σχόλια: