Παγωμένο το χειμωνιάτικο απόγευμα αλλά χιονιά μέσα στην καρδιά μου έφερε το γερμένο κεφάλι της, η προσπάθειά της να με δει, να βγει από το λήθαργο του μυαλού της και να με κοιτάξει, να με αναγνωρίσει, να πει το όνομά μου, να ακουμπήσει πάνω μου, να με νιώσει.
Πώς να συντροφέψεις μια ψυχή; Πώς να γεμίσεις τα αγαπημένα γέρικα μάτια; Πώς να κάνεις το κουρασμένο κεφάλι να ανασηκωθεί; Πώς να πεις το σ’αγαπάω μάννα, κοίτα με, είμαι κοντά σου;
Πώς;
Έγειραν τα χρόνια αμείλικτα, πέρσεψαν τα βάσανα, κιότεψε το σώμα και ό,τι απέμεινε από το λαμπρό μυαλό, από τη σιδερένια θέληση, από την ατσάλινη αντοχή είναι ένας ψίθυρος αγάπης: «σας κούρασα».
Μια σπουδαία γυναίκα λύγισε και έχω ραγίσει από τον πόνο και ας ξέρω πως είναι αναμενόμενο αυτό για κάθε άνθρωπο. Δεν με παρηγορεί. Το μόνο που με ανακουφίζει είναι πως με αγάπησε σαν δικό της παιδί από την πρώτη φορά που πήγα σπίτι της.
Και την αγάπησα και εγώ πολύ.
8 σχόλια:
:** (
Δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς νότα μου απλά το μόνο που μπορώ να σου πω είναι πως σε καταλαβαίνω. Κάνε κουράγιο και στάσου δίπλα της όπως φαντάζομαι κάνεις. Το νοιώθει, το ξέρει πως την αγαπάς. Γλυκό φιλι σου στέλνω και την αγάπη μου
Η Αγάπη έσπειρε σπόρο στη καρδιά σου, δέντρο βλάστησε ανθρωπιάς και καλοσύνης. Αμύθητη η τιμαλφή αξία που κληρονόμησες ψυχή μου.
Μη σταματάς το δέντρο να ποτίζεις
βλαστούς να βγάζει τη στείρα γη μας να στολίζει.
http://Isminy,pblogs.gr
Καλό κουράγιο και πολύ υπονή σε μια πραγματικά ανθρώπινη διάσταση της ζωής μας!!Να είσαι καλά,δυνατή!!
Περνάς δύσκολα φίλη μου...το βλέπω... Μόνο να ξέρεις ότι σ΄ αγαπάμε και σε σκεφτόμαστε...
πολύ...εσύ θα τ΄ αντέξεις όλα γιατί έδωσες και πήρες πολύ αγάπη...! Μη σταματάς είναι φοβερό μέσο επικοινωνίας η αγάπη και η ΜΑΝΑ το ξέρει...
Καλό ξημέρωμα γλυκειά μου.
Σφίχτηκε το στομάχι μου. Δεν το μπορώ κι εγω. Λυγίζω. Δεν έχω δύναμη μπροστά σε αυτό. Σταματάει η αναπνοή, οι σκέψεις, τα λόγια. Πώς να πεις όσα δεν είπες; Με τι λόγια να ταιριάξεις την αγάπη σου με τον φόβο για το αύριο;
Αγκαλιά ζεστή, την χρειάζεσαι, το νιώθω
Αλίκη μου μόνο σημαδάκια βλέπω. Δεν έχει σημασία. Άφησες ως σχόλιο τη συμπαράστασή σου.
Βροχούλα μου πιστεύω και εγώ πως νιώθει. Σε ευχαριστώ.
Ισμήνη αυτές οι αράδες είναι θησαυρός. Σε ευχαριστώ που τις έγραψες.
sealike2 η ανθρώπινη διάσταση θέλει δύναμη πολύ και κάποιες στιγμές κιοτεύεις. Σε ευχαριστώ και εσένα
Μαριάννα μου πραγματικά πιστεύω πως όταν δίνεις αγάπη και τίποτα να μην πάρεις πίσω είσαι γεμάτη από την προσφορά.
freedula κατάλαβες τον τρόμο μου που μπροστά στο αύριο είμαι ανίσχυρη. Πραγματικός εφιάλτης.
Και ναι σας χρειάζομαι όλους σας όπως κάθε άνθρωπος πάντα χρειάζεται τον δίπλα - άνθρωπο. Να είστε καλά.
..Η αγάπη πάντα μένει..
ΑΥΤΗ ειναι τα παντα και οτι πιο σημαντικο στη ζωη.. Κουράγιο.
Να'σαι καλα, χαμογελο :)
Δημοσίευση σχολίου