Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2008

Έτσι είναι η ζωή μου λοιπόν.

Απόψε είναι μια από εκείνες τις ευλογημένες νύχτες που θέλω να φωνάξω πόσο σ’αγαπάω ζωή. Να βγω έξω, να το ουρλιάξω, να ακουστώ μακριά …
Τώρα, ζωή σ’αγαπάω γιατί είσαι η δική μου ζωή, γιατί είσαι σοφή, δύσκολη, γεμάτη, όμορφη, δυνατή, αναντικατάστατη, μοναδική.
Γιατί είμαι εσύ.
Ξέρω πια, πως δεν θα κρατήσει πολύ αυτή η στιγμή και ακόμα ξέρω πως τώρα που τη νιώθω, ας την απολαύσω.
Έτσι είναι η ζωή μου λοιπόν.
Μια στιγμή, πολλές φορές, κάποιες φορές.
Και τι μ’αυτό;
Μου είναι αρκετό.

7 σχόλια:

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Την καλημέρα μου! Χέρομαι που νιώθεις έτσι!

M-meggie είπε...

Και εγώ, ανεμοσκορπίσματα. Και χαίρομαι επίσης και για την πρόσκλησή σου. Έχω δηλώσει πως δεν είμαι παιδί της ποίησης εγώ, αλλά θα .... παίξω.

rain είπε...

Ειναι υπέροχες αυτές οι στιγμές και χαίρομαι πολύ για σένα που τις ζεις. Μπορεί να κρατάνε λίγο μα κρατάνε τις ισορροπίες και δίνουν τέτοιο ανεκτίμητο συναίσθημα που καλό είναι να το κρατάμε στην άκρη του μυαλού, για μετά...εκείνεες τις άλλες στιγμές. Μια όμορφη και κάτασπρη μερα (αισιοδοξώ)να χουμε...Καλημερούδια

sealike2 είπε...

Μόνο τέτοια για πάντα!!Καλή συνέχεια στη παρούσα κατάσταση!

marianaonice είπε...

Πόσο χαίρομαι Νότα μου που σ΄ ακούω να στέκεις δυνατή, και έτοιμη ν΄ αντιμετωπίσεις τη ζωή από θέση ισχύος!! Προχώρα έτσι και μην αφήσεις ποτέ τις καταστάσεις να σε νικήσουν!! Το χρωστάς στον εαυτό σου και στις ριζούλες σου!!
Τα φιλιά μου.

Ναπoλέων είπε...

Είναι παρήγορο κι ελπιδοφόρο που γράφεις, τόσο τρυφερά αλλά και δυνατά και με νόημα, ποιήματα, μέσα στον ζόφο που θέλουν να μάς επιβάλουν.
Πολύ περισσότερο αφού δηλώνεις «μη παιδί της ποίησης».

Δυό λέξεις όμως και για την «Διεθνή Διαφάνεια», που δεν ήθελα να τις γράψω στον Λωτοφάγο, ως ολίγον άσχετες με το post του:
Είναι σοβαρή και αδέσμευτη οργάνωση σαν την Διεθνή Αμνηστεία και την Greenpeace (χωρίς την αλαζονία της δεύτερης...).
Άλλωστε την Ελλάδα τήν έχει κατατάξει πολύ χαμηλά, δεν χαρίζεται.
Το ότι βγήκαν ο πρωθυπουργός μας και άλλοι "όμοιοί" του και είπαν όσα είπαν στην εκδήλωση δεν είναι παρά μόνο μιά ακόμα απόδειξη ότι οι ανθρώποι αυτοί είναι του «φτύσε κι άλλο»...

αγάπη-αφοπλισμός-ειρήνη
Ναπολέων

M-meggie είπε...

βροχούλα, σαν να μοιάζουμε πολύ εμείς οι δύο. Βάζω στην άκρη τέτοιες στιγμές για καβάτζα, που λένε.

sealike2 είμαι σίγουρη πως ξέρεις ότι "μόνο τέτοια για πάντα" δεν γίνεται. Μεγαλύτερη διάρκεια στην παρούσα κατάσταση, μπορεί να γίνει. Το ελπίζω και εγώ. Είναι και η ... ΝΟΤΑ μου, που βοηθάει και όλοι εσείς. Θα δούμε.

Μαριάννα μου τις ριζούλες μας έχουμε, όλοι, μόνο. Οι υπόλοιποι έρχονται και φεύγουν, αναλόγως.
Η καλή διάθεση απέναντι στη ζωή, για μένα σημαίνει ισορροπία και χθες το βράδυ την ένιωσα. Να είσαι καλά.