Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2008

Πάμε ξανά ....

Το καλοκαίρι που μας πέρασε έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο με τίτλο: «Πλάτωνας, όχι προζάκ» του Λου Μάρινοφ, εκδόσεις Λιβάνης.
Συνήθως τα βιβλία που διαβάζω τα διαλέγω μόνη μου και μάλιστα η διαδικασία της αναζήτησής τους είναι για μένα ιδιαίτερα ευχάριστη. Αυτό το βιβλίο όμως μου το δάνεισαν. Κάποιες φορές τα δανεικά είναι τα πιο σημαντικά, έτσι αποφάσισα όταν το διάβασα.
Ο Μάρινοφ, φιλόσοφος, υποστηρίζει μέσα στο βιβλίο αυτό, κάτι που διαισθητικά εγώ, χωρίς γνώσεις ιδιαίτερες, πιστεύω.
«Ψυχική ηρεμία με στοχασμό και όχι μέσω φαρμακευτικής αγωγής ή ψυχαναλυτικής εξάρτησης».
Δεν ξέρω γιατί αλλά ήμουν και εξακολουθώ να είμαι εντελώς αρνητική στην ψυχαναλυτική συμβουλευτική ή στα ψυχοφάρμακα ή στον συνδυασμό και των δύο. Αντίθετα θεωρώ τον στοχασμό, ακόμα και όταν δεν είμαστε ικανοί για καθαρή και οξεία σκέψη, ως το πρώτο σκαλοπάτι για να βρούμε τον δρόμο μας.
Ο Μάρινοφ αναλύει τον στοχασμό μέσα από την διαδικασία PEACE με πέντε βήματα.
Πρώτο: το πρόβλημα
Δεύτερο: τα συναισθήματα
Τρίτο: η ανάλυση
Τέταρτο: η περισυλλογή
Πέμπτο: η εξισορρόπηση.
Πιο λιανά, τα τρία τουλάχιστον πρώτα βήματα δεν τα κάνουμε όταν πίνουμε ένα καφεδάκι με μια φίλη μας ή έναν φίλο μας στον καναπέ μας και συζητάμε το πρόβλημά μας; Τι μας εμποδίζει να κάνουμε και τα άλλα δύο, τα πιο δύσκολα; Γιατί μόλις φτάνουμε στην περισυλλογή, σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και τρέχουμε στον πιο κοντινό μας ψυχαναλυτή; Ψάχνουμε τον ειδικό να μας υποτάξει σε περισυλλογή ή ζητάμε χειραγώγηση για να μην έχουμε την ευθύνη των πράξεών μας; Έχω την εντύπωση πως χάνουμε έτσι το καλύτερο κομμάτι του εαυτού μας επειδή φοβόμαστε την επώδυνη και χρονοβόρα ανακάλυψή του.
Μπορούμε να φιλοσοφήσουμε (μην σκιάζεστε τη λέξη) οτιδήποτε μπορεί να μας συμβαίνει αρκεί να είμαστε συμβιβασμένοι με την ιδέα πως το οτιδήποτε μπορεί να μας συμβεί και το οτιδήποτε μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε χωρίς να χρειάζεται να παραδεχτούμε ότι η ψυχή μας νοσεί.
Δεν νοσούμε,ζούμε.
Ένα – ένα τα πέντε βήματα θα τα επαναλαμβάνουμε διαρκώς και αενάως χωρίς τέρμα. Μόνη μας ικανοποίηση, κάθε φορά, η πολυπόθητη εξισορρόπηση. Και πάλι από την αρχή.
Πάμε ξανά ……

3 σχόλια:

Roadartist είπε...

Το εχω διαβασει το συγκεκριμενο βιβλιο. Καλο.
Βεβαια καλυτερα θα ηταν να προσπαθουσες να διαβαζες κ απευθειας τους φιλοσοφους. Πιο δυσκολο βεβαια.
Οπως κ αν εχει, καθε βιβλιο μπορει να σε παει 'παρακατω'..

M-meggie είπε...

Συμφωνώ απόλυτα για το τι μπορεί να σου προσφέρει το κάθε βιβλίο.
Πράγματι, δεν έχω διαβάσει φιλοσοφία. Πιθανόν να είναι δύσκολο να παρακολουθήσεις τις σκέψεις σε θεωρητικό επίπεδο.
Μπορείς να μου προτείνεις κάτι;

marianaonice είπε...

Συμφωνώ Νότα μου ότι πρέπει μόνοι μας να κάνουμε την περισυλλογή μας, να μαζεύουμε τα συντρίμια μας και να προχωράμε!! Αυτό είναι ζωή και δεν χρειάζονται οι ψυχαναλυτές για να μας το πουν!!!
Καλό ξημέρωμα.