Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2008

Οι δύο ριζούλες μου

Η μητέρα μου, όταν ήμουν μικρή, με έλεγε ριζούλα της.
Εγώ λοιπόν έχω δυο ριζούλες. Μια αρσενικιά και μία θηλυκιά.
Ο γιός μου, όπως καταλάβατε, είναι μακριά μου. Σπουδάζει, μετά από πολλούς κόπους δικούς του και άλλους τόσους δικούς μου. (Έχουμε ξεκαθαρίσει πως στο πτυχίο του θα γράφει και το δικό μου όνομα - πρόταση δική του, παρακαλώ).
Η κόρη μου είναι στο Λύκειο και της αρκούν μόνο οι κόποι οι δικοί της, ευτυχώς. Ευλογία Θεού διότι αμφιβάλω αν θα άντεχα να παρακολουθήσω επιπλέον 12 έτη μέσης εκπαίδευσης και εξωσχολικών δραστηριοτήτων και μαζί της.
Αυτό το φαινόμενο, από ότι ξέρω, παρατηρείται σε πολλές οικογένειες. Η μία ριζούλα θέλει συνεχώς πότισμα ενώ η άλλη καμαρώνει μόνη της την ανάπτυξή της. Το φαινόμενο απλώς παρατηρείται, δεν εξηγείται. Τουλάχιστον εγώ δεν έχω βρει απάντηση, αν και το έψαξα διεξοδικώς το ζήτημα ώσπου παραιτήθηκα.
Λοιπόν σήμερα, σε λίγο για την ακρίβεια, φεύγω για την καθιερωμένη ανά 15/μερο επίσκεψη στο γιό μου. Θα πάρω και τη μικρή μαζί μου, διότι αυτό που θα συναντήσω στο σπίτι του δεν θα αντέξω να το περάσω μόνη μου. Χρειάζομαι υποστήριξη. Δηλαδή, εγώ αντικρίζοντας την κατάσταση που είναι βέβαιον πλέον πως θα επικρατεί στο σπίτι του, δεν θα πω τίποτα και αντί για μένα θα λιβανίζει τον αδερφό της η μικρή. Είναι σπουδαία τακτική αυτό. Πιστέψε με. Κάποιες φορές έχει αποτελέσματα. Πέφτει στο φιλότιμο ο μεγάλος, μη θέλοντας διαρκώς να γίνεται ρόμπα στα μάτια της αδερφής του. Α, για τα δικά μου μάτια, δεν τον νοιάζει. Άλλα είναι τα σημαντικά για μένα και για αυτόν, λέει. Το παιδί, μου μοιάζει, πως λοιπόν να πω κουβέντα;
Σας παρουσίασα λοιπόν τις "ριζούλες μου".
Ο τέταρτος της ομάδας μας, γιατί ομάδα είμαστε, παίζει πάντα αμυντικός, στο κέντρο πριν τον τερματοφύλακα διότι και εκεί συχνά παίρνω θέση εγώ, δεν θα ακολουθήσει. Το μόνο που είπε, ήταν: στρίμωξέ τον για διάβασμα, εσένα σε ακούει. (Αυτό είναι σίγουρο πως το ακούει η πλειοψηφία των μαμάδων εν Ελλάδι τουλάχιστον).
Είδατε κέφια που έχω σήμερα; Πως να μην έχω; Μία μέρα ολόκληρη με τις ριζούλες μου είναι αυτή.
Καλημέρα μας.

2 σχόλια:

sealike2 είπε...

Καλή σου ημέρα!!Σου εύχομαι να βιώσεις μια ευχάριστη εμπειρία μέσα την γλυκιά συντροφικότητα των παιδιών σας!!Επίσης αν μου επιτρέπετε, αφήστε στο γιό σας πολύ χώρο για την λήψη των αποφάσεων που θα λαμβάνει. Εσείς απλά να κάνετε εποπτικές καθοθηγητικές "ενέσεις" υπο τη μορφή διαλόγου και όχι προτροπή για υπακοή. Είναι το καλύτερο νομίζω γιατί και εμείς ως παιδιά αυτό επιδιώκαμε να βιώσουμε!!Να περνάτε καλά!!

marianaonice είπε...

Να τις χαίρεσαι τις ριζούλες σου Νότα μου και όλη την οικογένειά σου. Αυτές οι ριζούλες είναι όλη η ομορφιά της ζωής μας και το καταφύγιο για να βρίσκουμε λίγη θαλπωρή στην παγωνιά που σκεπάζει την κοινωνία μας!!!
Εγώ έχω μόνο μία ριζούλα, την κόρη μου, γυμνασιοκόριτσο ακόμη, που κάνει όμως για δέκα ριζούλες!!! Με καταδυναστεύει αλλά μ΄ αρέσει...
Την καλημέρα μου.