Χθες θύμωσα πολύ.
Μία πολύ καλή φίλη, με ιδιαίτερο γνώρισμα το χάρισμα να μου φτιάχνει τη διάθεση και όχι μόνο εμένα, αντιμετώπισε μια πολύ δύσκολη κατάσταση στο γραφείο της. Αιτία ο κ. Προϊστάμενος, ένα λάθος σε υπηρεσιακό θέμα και ό,τι έπεται αυτού.
Μου διηγήθηκε το περιστατικό. Πως έγινε το λάθος, από ποιόν έγινε, γιατί έγινε και τι άκουσε από τον κ. Προϊστάμενό της παρουσία κοινού.
Πριν συνεχίσω θέλω να σημειώσω πως η Ν. δεν ψεύδεται ποτέ και να μου επιτρέψετε να είμαι βέβαιη γι'αυτό μιας και την ξέρω χρόνια.
Το γεγονός που με θύμωσε βέβαια δεν ήταν το "λάθος επί υπηρεσιακού θέματος" όπως αντιλαμβάνεστε αλλά ο κ. Προϊστάμενος και ό,τι νομίζει πως του παρέχει ο "θεσμικός του ρόλος".
Πρώτη από όλους θα πω πως λάθη γίνονται και ευθύνη αυτών που προΐστανται είναι αφού ελέγχουν να παρατηρήσουν τον υπεύθυνο, να του επιστήσουν την προσοχή, ακόμα ακόμα να τον επιπλήξουν μέσα στα πλαίσια πάντα των καθηκόντων τους με τον αρμόζοντα βεβαίως τρόπο έναντι και πάλι αυτού του περιβόητου "θεσμικού τους ρόλου". Δεν έχει καμία διαφορά που στην προκειμένη περίπτωση το λάθος δεν ήταν της Ν. αλλά του ιδίου. Απολύτως καμία. Και ο κ. Προϊστάμενος άνθρωπος είναι και λάθη θα κάνει. Στην περίπτωση αυτή όμως είναι και αυτός άνθρωπος, ενώ στην πρώτη, που δεν έχει κάνει ο ίδιος το λάθος, είναι "θεσμικός ρόλος", τουτέστιν αφέντης - δερβέναγας που έχει το δικαίωμα να συμπεριφέρεται όπως του αρέσει. Να προσβάλει, να ειρωνεύεται, να μειώνει την αξιοπρέπεια του άλλου, να τον κάνει κουρέλι παρουσία συναδέλφων αλλά και κοινού.
Είμαι σίγουρη πως αυτά που σας γράφω δεν σαν ξενίζουν διόλου. Μάλλον συχνό φαινόμενο είναι, παρά εξαίρεση στον κανόνα. Μπορεί και να αναρωτιέστε γιατί θύμωσα, γιατί δεν έχω συνηθίσει ακόμα την κρατούσα κατάσταση μεταξύ προϊσταμένων και υφισταμένων.
Ε, λοιπόν δεν μπορώ να το χωνέψω αυτό. Σέβομαι την ιεραρχία σε μια υπηρεσία, σε μια επιχείρηση, στο χώρο της δουλειάς γενικώς αλλά περισσότερο σέβομαι τον άνθρωπο. Πως να το κάνουμε δηλαδή; Δεν μπορεί το "υπηρεσιακό θέμα" που θα καθυστερήσει για ένα λάθος (και μάλιστα δικό του) να είναι πιο πάνω από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Και δεν μπορεί ακόμα κανένας κ. Προϊστάμενος που του έχει δοθεί μια καρέκλα, με τον όποιο τρόπο, αυτό δεν το εξετάζω, να ανεβαίνει πάνω της και να βουρδουλιάζει όσους τύχει να είναι πιο κάτω του, ακόμα και στην περίπτωση που οι πιο κάτω δεν είναι ισάξιοι της ... ευφυΐας του. Πόσο μάλλον όταν οι πιο κάτω ανέχονται την ... βλακεία του, την ηλιθιότητά του και συμπαρίστανται ο ένας στον άλλον λέγοντας: "μην στεναχωριέσαι, θα του περάσει". Διαφωνώ και σε αυτό. Αν είναι ποτέ δυνατόν ο κ. Προϊστάμενος να "κρατάει μούτρα" και εμείς να στεναχωριόμαστε μη και δεν του περάσει. Μα υπάρχει περίπτωση ποτέ η βλακεία να του περάσει από τη στιγμή που ο "θεσμικός ρόλος του" του την παρέχει;
Θυμώνω με τους άξεστους, τους αγενείς, τους αμόρφωτους, τους υπανθρώπους όποιον "θεσμικό ρόλο" κι αν κατέχουν.
Και μετά το θυμό έρχεται η ... αηδία.
25 σχόλια:
Καλησπερα Νοτα.
Απλα να προσυπογραψω αυτη την αναρτηση, ιδιαιτερα στο σημειο που αναφερεις οτι πανω απο ολα ειναι ο ανθρωπος οποια και αν ειναι η θεση του στην εργασιακη ιεραρχια.
(Και να πω οτι η ελλειψη σεβασμου ηταν ο κυριος λογος που παραιτηθηκα απο την καλυτερη μεχρι τωρα εταιρεια που εργασθηκα. Και δεν το αναφερω επειδη το εχω μετανιωσει. Για μενα πανω απ' ολα ειναι η αξιοπρεπεια).
Αν πολλοι σκεφτονταν οπως εσυ, ολα θα ηταν καλυτερα στον εργασιακο χωρο.
Φιλια + καλο βραδυ.
Καλη Κυριακη σου ευχομαι.
Θεμα ανθρωπιας ειναι ολα...Πού να τη βρεις ομως???
Ο κοσμος εχει γεμισει "ειδημονες προισταμενους"...
Δυστυχως αυτο δεν μπορουμε να το αλλαξουμε... Ο καθενας επιλεγει ποσο "ανθρωπος" θα ειναι...
Καλο ξημερωμα!
καλημέρα νότα...:)
οι "μορφωμένοι"
που τη μόνη μόρφωση που έχουν,
είναι το κόμπλεξ τους.
πάνω σε μια υψηλή καρέκλα,
κρύβουν την μικρότητά τους...
η αδιαφορία είναι το φάρμακό τόυς...
Αχ Νότα μου και δυστυχώς είναι πολλοί οι αμόρφωτοι βλάκες που έχουν τη θέση του Προϊσταμένου! Για να μην πω ότι συνήθως αυτοί την έχουν!! Γιατί όσο πιο ανίκανος είναι κανείς καμιά φορά τόσο αναρριχάται και επιπλέει... Ο άνθρωπος που έχει εσωτερική αξία δεν περιμένει το προϊσταμενιλίκι για να ..ξεχωρίσει!! Γι΄ αυτό είναι επικίνδυνοι οι αμόρφωτοι και ανίκανοι! Και τους έχω υποστεί πολύ στη ζωή μου, φίλη μου και την αξιοπρέπειά μου την έχω κερδίσει με πολύ κόστος!!!
Πολύ σωστές όλες σου οι επισημάνσεις.
Καλή εβδομάδα φίλη μου.
Ολοι μας το έχουμε ζήσει. Προσωπικά όσες φορές πήγε να γίνει κάτι τέτοιο χτύπησα το χέρι στο τραπέζι (κυριολεκτικά) δυνατά, ύψωσα φωνή και κοίταξα ίσα στα μάτια.
Τι κατάφερα;
Την μια φορά να έρχεται από πίσω μου να μου ζητήσει συγνώμη, την άλλη μια εκκωφαντική σιωπή βρεγμένης γάτας και την τρίτη να έχω το κεφάλι μου ήσυχο.
Με μια σημαντική προυπόθεση, ότι δεν έχουν να σου προσάψουν κάτι πέρα από ένα πιθανό λάθος της στιγμής.
Αλλά βρίσκουν και τα κάνουν. Ξέρετε τι κατάλαβα; Οτι είναι θρασύδειλοι όλοι αυτοί. Κότες. Τσάμπα μάγκες. Πες της να το δοκιμάσει μια φορά και θα δεις αν θα ξαναπροσβάλει!
Nότα,
όταν ο Αϊνστάιν έλεγε για το ανίκητο της βλακείας, τέτοιους τύπους πρέπει να είχε υπ΄ όψιν. Και στο δημόσιο αυτοί είναι ο κανόνας (δυστυχώς)
Καλημέρα και καλή εβδομάδα.
Καλημέρα Νότα μου.
Ήμουν στης Freedula και είπα να περάσω και από εδώ να σου δώσω μια αγκαλιά...
Είναι στιγμές που την έχουμε τόσο ανάγκη...
Θα συμφωνήσω απόλυτα με τα συμπεράσματά σου Νότα. Δυστυχώς!
Καλή εβδομάδα να έχεις! :))
Νότα μου, σίγουρα δεν είναι κάτι που ξαφνιάζει, αν και θα'πρεπε!!! αλλά η κατάχρηση εξουσίας και σε κοινή θέα δεν μπορώ να πω οτι είναι κάτι που το έβλεπα συχνά μα είναι κάτι που αλήθεια εξοργίζει..
Να σου πω πότε παραιτήθηκα στην τελευταία μου δουλεια? αν εξαιρέσεις τα κλασσικά, δουλειά για δέκα άτομα, ατέλειωτες υπερωρίες και και και? Τόλμησε να μου πει πως η εταιρεία είναι πάνω από το παιδί μου!!!Γιατί του ζητησα να μην δουλεψω ΣΒΚ!!!!!!!!!
Συγχύστηκα κι εγώ τώρα που τα θυμήθηκα!Τέλος πάντων, στην ανάγκη τους αν είσαι..αυτοι πάνω σου χορεύουν..και στην ανάγκη τους μας ρίχνουν οι ρυθμίσεις, που κάνουν όλοι οι κερατάδες ανεξαιρέτως, που αφορούν τον πολίτη, την μάνα, τον άνθρωπο που ΔΕΝ δουλεύει στο δημόσιο!
Αντε τώρα!
Δυστυχως αυτοι που "αισθάνονται" και που δεν "ειναι" στην ουσία ανωτεροι οπως νομιζουν δημιουργουν παντα τετοιες καταστασεις..
Τελικά υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην δουλειά και στην δουλεία???
Αλλά μήπως φταίμε και εμείς ... γιατί άλλο ο business man και άλλο μισθωτός.
Καλησπέρα Νότα! :))
Χαίρομαι πολύ που έχω βρεί πάλι το χρόνο να κάνω σχόλια στα εμπνευσμένα κείμενα σου.Η ανθρώπινη συμπεριφορά και η εργασιακή επικοινωνία σε στιγμές πίεσης θέλουν εκπαιδευμένους προϊσταμένους με ταλέντο και ευρηματικότητα. Η διοίκηση του ανθρώπινου δυναμικού απαιτεί αμοιβαιότητα και διάθεση συνεργασίας από όλους. Άνθρωποι που βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης επιλέγονται συνήθως, με κριτήρια που εξυπηρετούν συμφέροντα και όχι με αντικειμενικότητα.Πολλοί δε, δεν γνωρίζουν να διαχειρίζονται σωστά το "ψυχολογικό συμβόλαιο" που αφορά όλους κατά την εκτέλεση των εργασιακών μας καθηκόντων!!Κρίμα, λυπηρό το περιστατικό που περιέγραψες, ελπίζω να είναι μεμονωμένο??.Καλή σου νύχτα!!
Αντώνη μου την καλησπέρα μου. Το μόνο που προσθέτω είναι πως αν ο άνθρωπος ιεραρχικά ήταν το Νο 1 όλα θα ήταν καλύτερα παντού και όχι μόνο στον εργασιακό χώρο.
Πρωτόπλαστη συμφωνώ απόλυτα. Ο καθένας μας επιλέγει πόσο άνθρωπος θα είναι.
Καλό σου βράδυ
Γωγώ μου είναι λύση όντως η αδιαφορία, εγώ τη λέω σιωπή.
Καλό σου βράδυ
Μαριάννα μου ο άνθρωπος που έχει την όποια αξία σε όποιο επίπεδο δεν περιμένει από κανέναν να του την επιβεβαιώση. Η ανάγκη της επιβεβαίωσης έρχεται όταν απουσιάζει η αυτογνωσία (στο μέτρο που επιτυγχάνεται αυτή).
Καλό σου βράδυ και σε ευχαριστώ που ανησυχείς για μένα. Δεν περνάει απαρατήρητο.
φυσικα και συμφωνω Νοτα, ετσι ακριβως ειναι.
Μακαρι καποτε να συμφωνησουν και περισσοτεροι με αυτη την αποψη και ο κοσμος θα γινει καλυτερος.
(και για να μην γινει καμια παρεξηγηση, εννοω στη ζωη εξω. Γιατι εδω μεσα στα blogs πολλοι συμφωνουμε σε πολλα πραγματα)
Καλο βραδυ + καλο ξημερωμα
Freedula μου δεν περίμενα κάτι διαφορετικό από εσένα. Αυτό είναι βέβαιο. Ίσια στα μάτια το βλέμμα σου.
Καληνύχτα
Κούκε μου μόνο στο δημόσιο τους παίρνει. Στον ιδιωτικό τομέα θα τους φάνε λάχανο σε χρόνο dt.
Την καλησπέρα μου
Ανέμου σκορπίσματα την καλησπέρα μου και όπως είναι φυσικό μου αρέσει να συμφωνούν μαζί μου ειδικά σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με τον άνθρωπο.
Βροχούλα μου σε νευρίασα γλυκιά μου. Που και που όμως χρειάζεται για να μην ξεχνάμε.
Καλό σου βράδυ
Ναι Μαρία μου, αυτοί που φαντάζονται όχι ότι είναι άξιοι (αυτό είναι το λιγότερο) αλλά ότι είναι υπερ-άνρθωποι λόγω της εργασιακής τους ιδιότητας είναι ό,τι χειρότερο υπάρχει ανάμεσά μας.
Την καληνύχτα μου
Takiz μου δυνατό το ερώτημά σου. Από κάποιους (και δυστυχώς είναι πολλοί) σαν τον κ. Προϊστάμενο έχουμε φτάσει να το αναρωτιόμαστε αυτό.
Καλό σου βράδυ
Μεμονωμένο δεν είναι sealike2 ούτε για την Ν. ούτε και για πολλούς άλλους. Έχει μάλιστα και συνέχεια το γεγονός αυτό και μάλιστα τόσο αναμενόμενη που είναι για γέλια. Τώρα ο κ. Προϊστάμενος ανιχνεύει τρόπους να δελεάσει την Ν. για να αποδείξει στον εαυτό του πως η συμπεριφορά τους ήταν η αρμόζουσα. Γελοίοι τύποι που σε κάνουν να απαξιώνεις τους θεσμούς και αυτό είναι άδικο γιατί οι θεσμοί γεννήθηκαν με επώδυνους ανθρώπινους τοκετούς.
Καλό σου βράδυ.
Nότα μου, καλημέρα!
Οι "υπάνθρωποι" όπως τους αποκαλείς υπάρχουν τόσον στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.
'Εχω περάσει τόσα πολλά σχετικά, που η ανάγνωση του κειμένου σου μου έφερε ανατριχίλα καθώς θυμόμουν τα δικά μου και μάλιστα σε μια πολύ καλή διοικητική θέση.
Πολλές φορές είδα την αξιοπρέπειά μου να κουρελιάζεται απλά και μόνο για να καλυφθούν τα λάθη ή...οι "λοβιτούρες" του εργοδότη.
Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα(στον ιδιωτικό τουλάχιστον τομέα) όχι μόνο το δίκιο σου δεν μπορείς να βρεις αλλά οποιαδήποτε κίνηση είναι και λόγος να χάσεις και τη δουλειά σου εκτός από την αξιοπρέπειά σου.
Την τελευταία φορά τα βρόντηξα και έφυγα για κάποιον τέτοιο λόγο.('Ημουν 42 ετών)Από τότε δουλειά δεν μπόρεσα να ξαναβρώ, πάνω στην ειδικότητά μου λόγω ...ηλικίας!(μετά από 20 σχεδόν, χρόνια εργασίας).
Παρ όλα αυτά δεν το μετάνοιωσα ποτέ που έφυγα ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΑΠΟΦΡΑΔΑ ΗΜΕΡΑ, ΟΤΑΝ Ο ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ ΜΟΥ ΑΔΙΚΑ ΜΕ ΈΚΑΝΕ ΣΚΟΥΠΙΔΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ 20 ΠΕΡΙΠΟΥ ΑΤΟΜΑ!
Για να μου πει εκ των υστέρων "το αφεντικό" ....
"Έλα μωρέ και τι ήθελες δηλαδή; Να εκτεθώ εγώ...ένας ..."Χ" στους πελάτες μας"??
Και συνήθως αυτός ο θεσμικός ρόλος που επιτρέπει σε έναν προϊστάμενο να είναι όσο γουρούνι θέλει, βγαίνει καλύτερα όταν έχει να αντιμετωπίσει μια γυναίκα.
Καλό πάσχα καλή μου
χιλιες ευχες
και με το καλό θα τα ξαναπούμε
σε φιλώ
Ανασαιμιά μου όταν έγραφα το κείμενο αυτό ήξερα πως όλοι θα έχουν κι από μία τουλάχιστον συνάντηση με την ... βλακεία. Ελπίζω να μην σε συννέφιασα πολύ.
Αφροδιτούλα έχεις απόλυτο δίκιο. Το πιστεύω κι' εγώ.
Καλό απόγευμα.
Βροχούλα μου, σου άφησα τις ευχές μου.
Θα τα πούμε ..
Αν θέλεις μπες στο μπλογκ μου για να δεις έναν ωραίο "κολπάκι" που κάνουν κάποιοι προϊστάμενοι για να "χειραγωγήσουν" τους άλλους και εκεί να δεις πόσο θα θυμώσεις...
Δημοσίευση σχολίου