Μου είπαν πως η αγάπη για να είναι μεγάλη συνοδεύεται από πόνο. Μου είπαν πως ό,τι αρχίζει ωραίο, τελειώνει με πίκρα. Μου είπαν πως μετά από ένα τέλος, υπάρχει μια καινούργια αρχή. Μου είπαν πως όλα κάνουν τον κύκλο τους και μοιραία κάποια στιγμή παύουν να υπάρχουν. Γίνονται παρελθόν. Μου είπαν κι άλλα πολλά για να μου περιγράψουν τι είναι στ' αλήθεια η αγάπη. Για να μην έχω αυταπάτες. Για να μην περιμένω πως εγώ μπορεί να είμαι η εξαίρεση στον κανόνα που θα ξεφύγει από τη ... φωτιά της. Μου ευχήθηκαν να λαμπαδιάσω και μετά, μέσα από τις στάχτες μου, να ξαναγεννηθώ.
Ακόμα και στα πιο δύσκολά μου, δεν τους πίστεψα.
Όχι. Δεν είναι έτσι η αγάπη μου.
Πείσμωσα και θέλω να το φωνάξω.
Εγώ δεν αγαπάω για να πονάω, για να πικραίνομαι, για να καίγομαι, για να νιώθω το τέλος της.
Αγαπάω γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.
Είναι η υπέρτατη ανάγκη μου.
Ο τρόπος μου να υπάρχω.
Η μοναδική μου απόλαυση.
Η ουσία μου.
Όχι. Δεν είναι έτσι η αγάπη μου.
Πείσμωσα και θέλω να το φωνάξω.
Εγώ δεν αγαπάω για να πονάω, για να πικραίνομαι, για να καίγομαι, για να νιώθω το τέλος της.
Αγαπάω γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.
Είναι η υπέρτατη ανάγκη μου.
Ο τρόπος μου να υπάρχω.
Η μοναδική μου απόλαυση.
Η ουσία μου.
Απολαμβάνω να αγαπάω χωρίς όρια, χωρίς αρχή και τέλος, χωρίς συμφέρον και συμβιβασμό, χωρίς ανταπόδοση και επιβράβευση, χωρίς κραυγές και χειροκροτήματα.
Στη σιωπή και στην ερημιά βιώνω την ευλογία μου.
Δεν είναι δωρεά, δεν είναι προσφορά.
Είναι νοοτροπία.
Ο χρόνος δεν υπάρχει.
Ο τόπος δεν έχει βρεθεί.
Ο τρόπος μου γεννήθηκε μαζί μου.
Στη σιωπή και στην ερημιά βιώνω την ευλογία μου.
Δεν είναι δωρεά, δεν είναι προσφορά.
Είναι νοοτροπία.
Ο χρόνος δεν υπάρχει.
Ο τόπος δεν έχει βρεθεί.
Ο τρόπος μου γεννήθηκε μαζί μου.
Δεν έχω την ανάγκη κανενός να με αγαπήσει.
Αγαπάω εγώ και για τον άλλον.
Αυτό είναι το μυστικό μου.
Η δύναμή μου.
Η αλήθεια μου.
Η ελευθερία μου.
Η φυγή μου.
Η ισορροπία μου.
Η τεχνική μου για να μείνω πιστή σε μένα.
Αγαπάω εγώ και για τον άλλον.
Αυτό είναι το μυστικό μου.
Η δύναμή μου.
Η αλήθεια μου.
Η ελευθερία μου.
Η φυγή μου.
Η ισορροπία μου.
Η τεχνική μου για να μείνω πιστή σε μένα.
Να τι έφερα μαζί μου στην επιστροφή μου,
και βρήκα να με περιμένει η ... αγάπη του.
44 σχόλια:
Αγαπη...Κανενας ορισμος δεν την κλεινει, δεν την περιοριζει, δεν την περιγραφει...Ειναι πολυ μεγαλη για να φυλακιστει σε 5 γραμματα...
Και οποιος τη βιωνει, εξανθρωπιζεται...Με οποιον τροπο κι αν τη βιωνει (αμοιβαια, μονοπλευρα, χαρουμενα, θλιμμενα...)
Ο καθενας εχει τη δικη του θεωρια...Αλλα θελω να πιστευω οτι η πλειονοτητα συμφωνει στο οτι ΕΙΝΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ!
τι ομορφιά..
να αγαπάς και για τον άλλον,
έτσι απλα χωρίς προσμονή για κάτι..
αφήνω την καλήμερα μου!
να σαι καλά!
Kαι τελικα παραμενω πιστη σε μενα..
Πολυ δυνατο αυτο ...
Μα πολυ δυνατο..
νότα,
έτσι μου είπαν κι εμένα,
τότε που έκανα τα πρώτα βήματα
της αγάπης.
ποτέ δεν κατάλαβα γιατί θα πρέπει
να αγαπώ λίγο...
ποτέ δεν κατάλαβα γιατί θα πρέπει να δίνω λίγο...
κι επειδή δεν με ενδιαφέρει να καταλάβω, συνεχίζω με την δική μου νοοτροπία,όπως λες κι εσύ.
κάποτε είχα πει:
"συγνώμη που ξέρω να αγαπώ τόσο πολύ,χωρίς ενδιασμούς και πρέπει...
συγνώμη που δεν ζήτησα τίποτα"
δεν πικραίνομαι, δεν καίγομαι...
κι η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω να το αλλάξω. μου αρέσω...
οι σκέψεις σου,
είναι πολύ κοντά στις δικές μου...:)
καλό βράδυ να έχεις...:)
Εισαι τυχερη που αγαπας μ αυτον τον σπανιο τροπο.
φιλια
Μελωδική μου Νότα είναι όμορφα αυτά που γράφεις και ακόμα πιο όμορφα τα τεκμηριώνεις. Πάντως πίστεψε με ότι το να αγαπάς και για τους δυο είναι ένα "φάρμακο" που μετά από λίγο διάστημα σταματάει την δράση του. Και σου το λέω από προσωπική εμπειρία και μόνο και μάλιστα και από τις δύο όψεις του νομίσματος. Είναι όμως όμορφο να αγαπάς αλλά ακόμη ομορφότερο είναι να αγαπάς και να αγαπιέσαι.
Καλό βράδυ καλή μου
Σ'αγαπώ
και σε ντύνω με τα ρούχα μου
Σ'αγαπώ
και σε ταϊζω με τις σάρκες μου
Σ'αγαπώ
και σε ποτίζω με το αίμα μου.
Κι όταν ντύθηκες και χόρτασες
ζήτησες τραγούδι
κι εγώ σου έδωσα τα κόκαλά μου
και τα έκανες φλογέρα.
Μα ήταν αδέξια τα χείλη σου
και το τραγούδι βγήκε
παγερό και πένθιμο
κι άρχισες να κλαις
και να βρίζεις.
Κι όμως
δεν κράτησα για μένα τίποτα
έξω απ' την ηδονή
της προσφοράς.
'Ετσι βλέπω εγώ την αγάπη Νότα μου!
Υπέροχοι οι στίχοι σου!
Καλή σου νύχτα!
Δεν ακούγεται η αγάπη, είναι πάντα ντυμένη με τους ψιθύρους της σιωπής.
Δε φαίνεται η αγάπη, είναι πάντα σκεπασμένη με το βελούδινο πέπλο της μοναξιάς. Δεν περιορίζεται η αγάπη,βαθιά ανάσα είναι κι αναστεναγμός.
Αδέσποτο άλογο που τρέχει ελεύθερο, αετός που πετά πάνω απ΄τα σύννεφα και χάνεται στον ουρανό....
πρωτόπλαστη καλώς ήθρες.
Ναιιιιι είναι σπουδαίο να αγαπάς.
Πολύ σπουδαίο.
Την καληνύχτα μου.
Σε ευχαριστώ Νηφάλια μέθη μου.
Είμαι ... πεντάμορφη όντως (χαχα)
Καλό σου ξημέρωμα
Μαρία μου καλησπέρα.
Εστίασες στο σημαντικότερο από όλα.
Καληνύχτα σου.
Γωγώ Πακτίτη καλώς ήρθες. Τιμή μου.
Και από εδώ λέω πως οι στίχοι σου με το μολυβάκι σου είναι ό,τι πιο ωραίο έχω διαβάσει. Και επειδή είδα σε σχόλιό σου - απάντηση πως θεωρείς πως το μολυβάκι είναι όλων μας, λέω πως έχω κι εγώ ένα "κούτσικο" που με ακολουθεί πιστά.
Καλό ξημέρωμα
Ναι faraona μου. Είμαι τυχερή. Το ξέρω.
Σε ευχαριστώ
Καλό βράδυ
Λάκη μου η δική μου εμπειρία λέει πως το "φάρμακο" αυτό είναι διάρκειας αορίστου χρόνου. Με φτάνει.
Καλό ξημέρωμα.
Ανασαιμιά μου, η ηδονή της προσφοράς, που στην ουσία δεν είναι προσφορά, είναι το μεγάλο "ΘΕΛΩ" της ζωής, σημαίνει ότι ζω.
Καλό σου βράδυ
Αληθινέ, αληθινά τα λόγια σου. Όπως εύχομαι σε όλους μας, αληθινά και τα έργα μας.
Την καληνύχτα μου
Το είπαμε νομίζω: Το μέτρο της αγάπης είναι ν΄ αγαπάς χωρίς μέτρο!!
Καλό ξημέρωμα Νότα μου και όταν αναζητάς την αγάπη θα τη βρεις να σε περιμένει! Να είσαι σίγουρη!!
Αν υπήρχε τρόπος...
αν υπήρχε θα τον ξέραμε...
και θα τον ήξερε κι εκείνος που χάνει τον παράδεισο...
μα κι αν είναι η κόλαση του να είναι ο παράδεισος μας,
ποιος θα μας πείσει οτι δεν αξίζει;
"Και τι σε νοιάζει εσένα αν σ΄αγαπώ, δικαίωμα κανένα δεν σου ζητώ"
Ενα κρατώ....
Δεν έχω την ανάγκη κανενός να με αγαπήσει.
Αγαπάω εγώ και για τον άλλον.
Μοιάζουμε...
Έτσι ν'αγαπάς, έτσι να ζεις όπως εσύ ποθείς, με δύναμη, με πάθος, όλα είναι ζωή..Σε φιλώ
Σιγουρεύομαι Μαριάννα μου.
Την καληνύχτα μου
Freedula μου απολύτως κανένα δικαίωμα.
Καλό ξημέρωμα
tdjm μοιάζουμε. Για να το λες κάτι θα ξέρεις.
Καλό βράδυ και σε σένα
Βροχούλα μου σε ευχαριστώ.
Καληνύχτα
Εδώ, ζεστή αγκαλιά
Νότα στην επιστροφή σου έφερες το πιό πολύτιμο αγαθό. ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ!
Και όταν έφτάσες στην Ιθάκη σου σε περίμενε η αγάπη του, τότε αυτό είναι το ΤΕΛΕΙΟ, το ΙΔΑΝΙΚΟ, το ΜΕΘΥΣΤΙΚΟ!
Με συγχωρείς για την ανωνυμία, σου υπόσχομαι σύντομα θα βρώ ένα όνομα για να υπογράφω.
Χωράει στην παρέα και κάποιος που θεωρεί ότι η αγάπη πρέπει να πηγαίνει παρέα με τη λογική;
Και διαφωνεί με τη μονόπλευρη έκφρασή της;
"Αγαπάω εγώ και για τον άλλον"
... ο μόνος τρόπος να αγαπάς. :))
Καλησπέρα! :))
Το μόνο πράγμα που μπορεί κανείς να προσφέρει, χωρίς να το κατέχει ο ίδιος, είναι η ευτυχία!!
Την καληνύχτα μου.
Ξανά εδώ...
αγαπη
ποσο δικιο εχεις
μυρισε το δωματιο και γλυκαθηκα
οτι και να πω θα ειναι λειψο και αδειο
σαν αυτα που σου ειπαν...
δεν πειραζει
κραταω μια φραση μονο
Αγαπάω εγώ και για τον άλλον.
καληνυχτα
Freedula μου, ξέρω που είναι.
Καλό σου ξημέρωμα.
Ανώνυμε ή ανώνυμη είναι ανθρώπινο.
Μέρμηγκα όλοι χωράνε στην παρέα. Όλοι. Διαφωνούντες και "συμπαθούντες".
Βάρδα μην χάσεις την λογική σου όμως.
Καλό σου βράδυ
Ανέμου σκορπίσματα ο ΜΟΝΟΣ.
Την καληνύχτα μου
Μαριάννα μου γι'αυτό ακριβώς δεν είναι δωρεά, δεν είναι προσφορά. Είναι νοοτροπία.
Καλή σου νύχτα.
Freedula μου πάλι και πάλι. Μου αρέσει πολύ πολύ αυτό.
Καληνύχταααα
In the sky επειδή με "γλυκαίνει" η αγάπη, αγαπάω έτσι.
Την καληνύχτα μου
Eννοείς Νότα μου ότι η "ηδονή της προσφοράς" είναι απλά η εγωιστική επιθυμία, του να "θέλω να λάβω";
Αγάπη, λέξη που ετυμολογικά περιγράφεται μόνο με πράξεις!!!Καλή σου ημέρα!!
Ανασαιμιά μου κάτι τέτοιο λέω. Όταν η αγάπη ορίζεται ως προσφορά, από συνήθεια ο άνθρωπος περιμένει τα ανταποδοτικά τέλη της. Ούτε καν ως δωρεά να λογίζεται. Μόνο ως έκφραση της ζωής.
Πως είναι όταν μας ρωτάνε το ονομά μας και αυθόρμητα το λέμε;;
Κάτι τέτοιο.
sealike2 Καλημέρα σου και καλώς τον και πάλι.
Με μία γραμμή τα λες όλα.
Ακόμα θυμάμαι το σχόλιό σου: "Το φάρμακο είναι στο μυαλό, το φαρμάκι στη γλώσσα".
Να είσαι καλά.
Νότα μου καλημέρα!
Υπάρχουν όμως πολλοί άνθρωποι που ενώ "νοιώθουν" για διάφορους λόγους δεν προσφέρουν στο μέγεθος που νοιώθουν, από διάφορες φοβίες ή ανασφάλειες ίσως.
Και από ότι έχω δει δεν αισθάνονται καν την ανάγκη της προσφοράς παρά μόνο της "ζήτησης".
Πως θα χαρακτήριζες αυτά τα άτομα;
Στην προκειμένη περίπτωση δεν υπάρχει "έκφραση ζωής" όπως αναφέρεις;
(Δεν ξέρω αν σε κουράζω αλλά βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την εξέλιξη της συζήτησής μας).
Αν δεν αισθάνονται Ανασαιμιά μου καν την ανάγκη της "προσφοράς" (ξαναλέω δεν είναι ο κατάλληλος ορισμός) τότε δεν υπάρχει τόπος για συζήτηση.
Αν νοιώθουν τώρα αλλά έχουν ανασφάλειες ή φοβίες που δεν τους αφήνουν να το δείξουν θα τους χαρακτήριζα "ανώριμους" όσο κι αν η ημερολογιακή ηλικία τους δεν το επιτρέπει. Θα τους δικαιολογούσα όμως γιατί έτσι τους έμαθαν. Να φοβούνται την ωρίμανση και τις ευθύνες της.
Δεν με κουράζεις βέβαια.
Υπέροχη !!!
Ο/Η ΝΟΤΑ είπε...
"Βάρδα μην χάσεις την λογική σου όμως..."
Νότα μου αν μου επιτρέπεις νομίζω ότι είναι πιο εύκολο για κάποιον να χάσει τη λογική του όταν αγαπάει με τον τρόπο που περιγράφετε όλοι (μα όλοι?) εδώ... Δε λέω να μην αγαπάς αλλά... και για τους δύο? Κρίμα δεν είναι?
Διαύγεια
Είχε μια διαύγεια το πρόσωπό σου όχι τη διαύγεια του κρύσταλλου ή ενός γυαλιού στην αντανάκλαση της ώριμης σελήνης παρά μόνο τη διαύγεια από κρουστό χαλάζι.
Βγήκες στο δρόμο μέσα στο κρύο παγωμένο έρεβος σιωπηλά σε κοίταξα πίσω από τη κουρτίνα γράφοντας απεγνωσμένα το όνομά σου πάνω στο πάγο και ξάφνου μεγάλοι κρύσταλλοι
όμοια γλυπτά ξεφύτρωσαν από το πάτωμα
Μετέωρη βρέθηκα μέσα σε μια πελώρια σπηλιά με μάτια αίλουρου να ατενίζω τη σκληρή λευκότητα.
Θέλησα να ξεφωνίσω κι ένα αλλόκοτο ουρλιαχτό αντιλάλησε
στο βάθος.
Έκλεισα βίαια το στόμα μασώντας ακατάπαυστα πάγο και
ασήμι.
Με φτερά από κρύσταλλα μουσικά κροταλίζοντας
βρέθηκες κοντά μου, στη χούφτα ευλαβικά κάτι κρατούσες:
«Σου έφερα τα δάκρυά μου χαλάζι της νύχτας για να λουστείς»
είπες…
Ξύπνησα κι ένα καταρράκτη από χαλάζι είχα στα μαλλιά μου.
Έγειρα πάνω στο σώμα σου και γοργά αντήχησαν του ελαφιού
οι δρόμοι
Αγαπάω γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.
Αυτό ακριβώς. Πολύ όμορφη ανάρτηση. Ωραίο να μπορείς να προχωράς με την αγάπη οδηγό.
Ιφιγένειά μου σε ευχαριστώ.
mermhga ποιος σου είπε πως δεν είναι κρίμα;; Κρίμα κι άδικο αλλά ...
Ένα καταπληκτιό σχόλιο από έναν ή μια ανώνυμη.
Για να λέω την αλήθεια μου μέρες γυρίζει στο μυαλό μου η λέξη : διαύγεια και νάσου ο ορισμός της.
Ευχαριστώ
(πάντως μην μου κακιώσετε αλλά το ανώνυμος/η είναι τόσο ψυχρό, τόσο απροσδιόριστο. Παρακαλώ ένα ονοματάκι την επόμενη φορά)
jacki μου σε ευχαριστώ
Ελπίζω να είσαι καλά γλυκιά μου, φιλάκια πολλά
μην αφήσεις ποτέ να φύγει από δίπλα σου ό,τι σε γεμίζει αγάπη.. ότι σου δίνει αγάπη.. ότι χρωματίζει τις μέρες και τις νύχτες σου με αγάπη...
ποτε...
κράτα μέσα σου αυτή την αγάπη.. χωρίς να περιμένεις να πάρεις πίσω κάτι...
η χαρά του να δίνεις.. είναι μεγάλη...
Καλό ξημέρωμα Νότα μου...
΄Οποιος την ξέρει δεν την χάνει,
απ' την καρδιά του . Δεν τη ξαργυρώνει με το εφήμερο... Μόνο
που δεν του φτάνει μια ζωή να την χωρέσει την αληθινή !!!!!
http://Isminy.pblogs.gr
Δημοσίευση σχολίου