Πως έγινε, άραγε, και γέμισα από "μαύρο"; Πραγματικά αναρωτιέμαι. Ποτέ, μα ποτέ, δεν θυμάμαι να μου άρεσε αυτό το χρώμα. Τώρα, αν κάποιος με ρωτούσε τι χρώμα έχει η ζωή μου, αβίαστα θα απαντούσα, ΜΑΥΡΟ. Ούτε καν γκρί. Απίστευτο!!!
Εντάξει, δεν ήμουν ποτέ και πολύ "χάι" αλλά όχι κι έτσι βρε αδερφέ. Το παράκανα εγώ ή η ζωή εκεί με πάει;; Μάλλον το πρώτο και βοηθάει και το δεύτερο.
Πριν λίγο, διάβαζα ένα κείμενο για κάποιον άλλον total black που παραδεχόταν πως απλώς μια κρίση είναι. Δεν ξέρω για αυτόν αλλά εγώ το έχω καταντήσει το πράγμα όμοιο με την κρίση της Μ. Ανατολής, δηλαδή αιώνιο. Έτσι μου φαίνεται. Συνηγορούν και τα γεγονότα και άντε να με ... μαζέψω. Έχω βεβαίως και τις αναλαμπές μου αλλά ... κουράστηκα.
Μια φίλη τις προάλλες μου είπε πως η μαυρίλα πλάκωσε γιατί δυστυχώς η λογική προηγείται σε ωριμότητα του συναισθήματος. Άρα το συναίσθημά μου είναι νήπιο και η λογική μου ενήλικη. Έμπλεξα φίλοι μου. Ζόρια άγρια με την λογική να μην μπορεί να υποτάξει το "ατίθασο" λόγω ηλικίας, συναίσθημα. Αν περιμένω δε, να ενηλικιωθεί το συναίσθημα, πολύ πιθανόν η λογική να με έχει χαιρετίσει, λόγω γήρατος.
Φαύλος κύκλος, δηλαδή ... ΖΩΗ.
32 σχόλια:
Μη το ψάχνεις Νότα μου! Λύση δεν υπάρχει! Απλά μία θεία μου, χτυπημένη άσκημα από τη ζωή, έλεγε κάποτε ότι επέζησε γιατί κάποια στιγμή αυτά που της συνέβαιναν "έπαψε να τα βάζει όλα μέσα της και άρχισε να ρίχνει και μερικά στο ...πλάϊ"!! Με δυό κουβέντες μου περιέγραψε την άμυνα της στη δυστυχία!!!
Για σκέψου το λίγο. Εγώ έχω αρχίσει να το εφαρμόζω σιγά-σιγά!
Τα φιλιά μου και μια καληνύχτα γλυκειά και γαλήνια!
Μπαα ουδεμία ελπίς να κατανοήσεις τον κύκλο απλά άκου και τη μαριάννα και βάλε λίγο πάνω σου, χαμογέλα σου λιγάκι, λάδωσε γρανάζι κοριτσάκι να κινήσει χαρά..βόηθα κι εσύ λιγάκι..Σε φιλώ
Θα πρέπει να είναι η πιο αστεία δικαιολογία που έχω διαβάσει για τη μαυρίλα που μας διακατέχει. Δεν ξέρω πόσο καλή είναι η φίλη σου αυτή αλλά θα πρέπει τόσο τα συναισθήματά της όσο και η λογική της να είναι σε βρεφική ηλικία. Καταρχάς το μαύρο δεν είναι ούτε καν χρώμα - το μαύρο είναι η απουσία χρώματος και για να είμαστε καθ' όλα σωστοί, το μαύρο είναι ο απορροφητής όλων των άλλων χρωμάτων. Οπότε δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με την Μαριάνα και την θεία της. Σαν θέλεις λίγο χρώμα στη ζωή σου σταμάτα να "καταπίνεις τα πάντα" (άκου ποιος μιλάει!!!).
Σου εύχομαι ένα πολύχρωμο Σ/Κ
Νότα,
άμα περιμένεις από μένα βοήθεια σώθηκες!
Μόνο να σου τραγουδήσω μπορώ...
Noτακι μου
1ον : ενας κουκος δεν φέρνει τη χαρά ;)
2ον : η ισορροπια της φυσης ειναι σαν τα κυμματα.
δεν θα μπορουσαν τα παντα να ειναι φλατ, γιατι δεν θα ειχε νοημα η ζωη μας. εχουμε τα πανω μας και τα κατω μας. ε αν πατωσεις (η αν ηδη εχεις πατωσει) θα ανεβεις για να παρεις ανασα. πιο κατω δεν παει. πιστεψε με. το περασα :))
Νότα μου,
και η φύση κάνει κύκλους...
χειμώνας..ανοιξη..
ζήσε το χειμώνα σου με την ανάμνηση
της άνοιξης και θα ρθει.
φιλιά πολλά!
Μόνο όταν το μαύρο περάσει στην ψυχή δεν έχει άλλη απόχρωση πέρα από το σκοτάδι. Και το μαύρο περνάει στην ψυχή όταν την παραδώσεις στον κυρίαρχο του σκότους. Μόνοι μας παραδίνουμε την ψυχή μας στην άβυσσο, τίποτα και κανείς δεν μας οδηγεί εκεί.. Αυτά ως γενική εισαγωγή, που δεν έχει να κάνει με τα δικά μας.
Η μαυρίλα της καθημερινότητάς μας δεν αλλάζει εύκολα αν με το μαύρο μάτι την αντικρίζουμε. Κι ούτε να μας τρομάζει πρέπει το μαύρο, γιατί από τα χρώματα της φύσης είναι κι αυτό, απαραίτητο όσο και τα υπόλοιπα. Τα χρώματα έχουν να κάνουν με τη διάθεσή μας σίγουρα,αλλά και την οπτική γωνία απ΄την οποία απλώνουμε το βλέμμα μας.Ο μαύρος χρυσός ποτέ δεν ήταν ούτε μαύρος, ούτε χρυσός. Κι ενώ όταν μας ζεσταίνει τρέχει κόκκινος ή διάφανος, όταν πέφτει στο χώμα ή στην άσφαλτο μαύρες κηλίδες αφήνει, τις οποίες αν τις δούμε υπό γωνία τα χρώματα της ίριδας έχουν....Για το χυμένο πετρέλαιο στην άσφαλτο μιλάω.. Αυτός είναι ο φαύλος κύκλος, με της φύσης τα παιχνίδια, κι όχι τα δικά μας με τις εσωτερικές παλινδρομήσεις, που αν μη τι άλλο πιστοποιούν ότι είμαστε άνθρωποι και γι αυτό πονάμε....
Νότα αυτοεγκλωβίστηκες και αυτοπαγιδεύτηκες στη στιγμή σου κι από εγωισμό βλέπεις μόνο προς μια κατεύθυνση. Στο χέρι σου είναι να μείνεις εκεί ή να πας ένα βήμα παραπέρα. Από μένα Καληνύχτα....
Νύχτα είναι, θα περάσει... Καλημέρα! :))
Μαριάννα μου η θεία είχε δίκιο, μόνο που το να ρίχνεις και κάποια στο .. πλάι το καταλαβαίνεις μετά εορτής.
Καλημέρα σου
Βροχούλα, να βοηθήσω λιγουλάκι κι εγώ λες ε;; Δεν έχεις άδικο αλλά να, σαν να μου φαίνεται πως την τέχνη της αυτοβοήθειας δεν την κατέχω και καλά.
Καλημερούδια πάντως.
"λάκης θλιμμένος". Κατ'αρχήν καλώς ήρθες. Η υπογραφή σου ιδιαίτερη. Αυτοπροσδιορίζεσαι αμετάκλητα;; Μεγάλη υπόθεση. Θα περάσω από το σπίτι σου σε λίγο.
Πάντως λάκη μου θα ξέρεις πως καταπίνουμε ό,τι μας σερβίρουν και δυστυχώς, τουλάχιστον εγώ, δεν έχω μάθει να φτύνω.
Την καλημέρα μου.
""ΕΣΥ...
Γλάρος
πάνω απ' το κύμα
πάνω από μένα
πάνω ψηλά.
Κι όμως ...
αφήνεις τους αιθέρες
βουτάς
αύτανδρα βυθίζεσαι.
Γιατί;
Σκουντουφλούν τα όνειρά σου
στους μελανούς καιρούς
Γιατί;
Οι αιτίες οξύμωρες
Γιατί;
Τρεμάμενα είδωλα της αλήθειας
στον απόηχο της σιωπής
Άσε με στο βυθό σου να βουτήξω
δίπλα σου να κάτσω σιωπηλά
δε θα ζητήσω
ούτε το χάδι των ματιών σου.
Μόνο άσε με
το χέρι να σου κρατώ
περιμένοντας μαζί σου
να λιώσουν τα χιόνια"
Tην καλημέρα μου και την αγάπη μου σου αφήνω γλυκειά Νότα...
(Πρώην breathless)
Κούκε μου, πανέμορφο!!!
Ένα πεύκο στην ... ακρογιαλιά...
Εκεί είμαι.
Να είσαι καλά
Αλικάκη μου κάθε φορά αυτό μου λέω. Πιο κάτω δεν πάει. Κι όμως όλο και πιο μεγαλύτερο βάθος ανακαλύπτω.Ο καιρός θα δείξει, που λέει και κάποιος ..
nhfalia methh καλημέρα σου. Τι να σου πω τώρα;; Πως φοβάμαι τις αναμνήσεις;;
Αληθινέ, η "στιγμή" που με εγλώβισε, που με παγίδεψε, ήταν πολύ δυνατή από μόνη της αλλά την έκανα ακόμα πιο ισχυρή εγώ, που εγωιστικώς την είχα μεγάλη ανάγκη, ως φαίνεται. Στο χέρι μου είναι να την απομυθοποιήσω, συμφωνώ και προσπαθώ.
Ανέμου σκορπίσματα, νύχτες είναι και ... περνάνε ..
Την καλημέρα μου
Καλημέρα Νότα.
Το μαύρο είναι μαύρο αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές κι όχι φευγάτοι.
Το βλέμμα μας δεν βάφει , παίρνει το χρώμα απ’ την ζωή μας , το περνάει στην ψυχή μας και σαν λάμψη το βγάζει και το αφήνει όπου η ματιά αγγίζει, όποιον αγγίζει, όποιον έχει μάτια να δει λίγο πιο πέρα από τον εαυτό του, να κοιτάξει τον συνάνθρωπό του.
http://Isminy.pblogs.gr
Μαύρο είναι.
Απλά ένα όμορφο χρώμα.
Άστο να σε αγκαλιάσει, να σε βαρεθεί και θα φύγει μόνο του. Όσο τρέχεις, αυτό θα κυνηγά....
Ανασαιμιά μου τι όμορφη, πανέμορφη μετονομασία έκανες!!!
Να είσαι καλά γλυκιά μου.
Ισμήνη μου όποιον έχει μάτια να δει πέρα από τον εαυτόν του αναζητάμε.
Την καλημέρα μου
Αυγοθέε μεγάλη αλήθεια αυτό. Όταν πάψουμε να τρέχουμε, σταματάει και ο σκύλος πίσω μας.
Την καλημέρα μου
Tο όμορφο σε όλα τα παραπάνω είναι ότι συνειδητοποιείς την κατάσταση και είμαι σίγουρος ότι θα πάρει την θέση του γρήγορα.
Tην αισιόδοξη καλημέρα μου.
Δώσε αέρα στον εαυτό σου και χρόνο.....
Και η απουσία του χρώματος όπως πολύ καλά λέει ο φίλος ο Λάκης θα απουσιάσει κι αυτή...με τον καιρό όμως....
Πίστη θέλει ,πίστη και θέληση!!!
Φιλιά
Να αρχίσω τα παράπονα; Δεν ξέρω αν πρέπει. Αλλά το πολύ χάιδεμα σου κάνει κακό. Για έλα να συντονιστούμε σε μια ηλιόλουστη Κυριακή μεσημέρι στα στενά της Πλάκας με φίλους να γελάμε σαν παιδιά ή μια καθημερινή απόγευμα σε ένα ταξίδι παραλιακό χωρίς τέλος, αγαπώντας όσα μπορούμε κι όσα δεν μπορούμε από την αρχή.
Σου αφηνω ενα χαμογελο :)
Ολα θα φτιαξουν, το πιστευω αυτο :)
Takiz μου πάντα αισιόδοξος να μείνεις. Πάντα. Δεν είναι ανέφικτο. Λίγη τύχη χρειάζεται μόνο.
Την καληνύχτα μου
tdjm πίστη, θέληση και χρόνος. Τα υλικά τα γνωρίζω, εκείνους που δεν γνώριζα είστε όλοι εσείς. Είμαι τυχερή γι'αυτό.
Πέρασα να δω τι κάνεις και να σου αφήσω αυτό:
"Όταν ο Θεός κλείσει στη ζωή μας μια πόρτα, ανοίγει κάποια άλλη. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να μένει με τα μάτια κολλημένα στην πόρτα που έκλεισε! Πρέπει ν΄ αναζητεί την ανοιχτή"!!
Πέρνα λίγο από εμένα. Ίσως βρεις κάτι που θα σε βοηθήσει...
Έχω καιρό να σε δω να βολτάρεις...Ξεκίνα πάλι λοιπόν!...
Freedula μου αυτό το Κυριακάτικο απομεσήμερο στην Πλάκα είναι πολύ δελεαστικό μόνο και ως σκέψη - εικόνα. Ανεβαίνει η διάθεση με την προσμονή του. Να είσαι καλά.
Roadartist σε ευχαριστώ. Ξέρεις πόσο πολύ εκτιμώ ένα χαμόγελο;; Είναι πολύ, πραγματικά πολύ.
Καλό σου βράδυ.
Αν κοιτάξεις τον ουρανό για μια στιγμούλα θα δεις πως όλα μπορούν να χρωματίσουν τη ζωή σου.
Ο ήλιος και το πρωινό αεράκι κάθε πρωί είναι από μόνα τους οξυγόνο για τη ζωή μας.
Χαμογέλασε πρώτα σε εσένα και μετά στους ανθρώπους γύρω σου
Καλό βράδυ Νότα μου :-))
Πραγματικά, σας το λέω αλήθεια, σε όλους σας και σε σένα Kalynama μου, έχω συγκινηθεί βαθιά με όλους σας. Ανθρώπους που με γνωρίσατε πριν 2 μήνες και μόνο από τα γραφόμενά μου, δηλαδή τίποτα σπουδαίο. Κι όμως. Τόσοι πολλοί για να πείτε ένα : εμπρός, προχώρα. Συγχρόνως υπάρχουν γύρω μου, εδώ κοντά μου άνθρωποι που δεν έχουν πάρει μόνο λόγο από μένα, που έχουν πάρει πολλά παραπάνω και ούτε δυο κουβέντες δεν βρήκαν να πουν. Που απουσίαζαν και απουσιάζουν με βροντερή σιωπή.
Τι να πω;;;;
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ
Χωρίς να θέλω να μονοπωλήσω το Ευχαριστώ σου θα ήθελα να γνωρίζεις ότι μέσα από τα γραπτά σου έμαθα τον άνθρωπο ΝΟΤΑ και να είσαι σίγουρη ότι μου αρέσει πολύ.
Συνεπώς εγώ σε ευχαριστώ.
Και είμαι σίγουρος ότι το πρωινό θα σε βρει καλύτερα.
Καλό και αισιόδοξο ξημέρωμα.
Καλημέρα εγώ, καλησπέρα εσύ
που καταντήσαμε;!....
Δεν μου λες γιατί τόση μαυρίλα;;;
Έχεις περάσει και έχεις περάσει και τώρα τί;;;
Για κανόνισε καφέ, κερνάς ή κερνάω!!!
takiz μου να είσαι καλά και όχι για τι σου αρέσει η νότα, αλλά για την αισιόδοξη καλημέρα σου.
fani μου εγώ κερνάω. Καφεδάκι μαζί όμως και με το ... φάρμακό μου ε;;;
Την καλησπέρα κι από μένα! Αφήνω το πρώτο μου σχόλιο σε αυτό το post γιατί τις τελευταίες μέρες το μαύρο είναι το χρώμα που με εκφράζει. Νομίζω ότι αυτό θα το καταλάβαινε ο οποιοσδήποτε με την πρώτη ματιά που θα έριχνε πάνω μου :-) Συμφωνώ πάντως ότι είναι κάτι που έρχεται και φεύγει και ότι θα ήταν πολύ μονότονο να είναι η ζωή μας γεμάτη με ένα απέραντο λευκό. Χρειάζεται που και που και το μαύρο για να εκτιμήσουμε και τα άλλα χρώματα.
Τα φιλιά μου!
Eγω είδα το όνομα "νοτα" στη Μαρία Νικολάου και...κάτι έπαθα.
Μπήκα στο μπλογκ σου και...μου σηκώθηκε η τρίχα με την παρούσα ανάρτηση και ένα κειμενάκι δεξιά...
Η Νότα λείπει απο 30 Οκτώβρη.
Συγχώρα με...
Αν θες μπορείς να διαγράψεις το σχόλιό μου.
Να΄σαι καλά.
Δημοσίευση σχολίου