Απόψε βιάζομαι.
Χρειάζομαι τον ύπνο. Έκανα γιορτή στους δρόμους. Ήταν όμορφα. Είχα παρέα εμένα και την Χλόη μου, την τετράποδη ομορφιά μου, την συντροφιά μου. Πήγαινε χαρούμενη μπροστά μου και που και που, όπως το συνηθίζει γύριζε το κεφαλάκι της να με δει να την ακολουθώ. Αναζητούσε την επιβεβαίωση πως είμαστε μαζί. Κι εγώ, για να λέμε την αλήθεια, συχνά μαζί της περισσότερο αυτή παρακολουθώ παρά τους δρόμους που σεργιανάμε. Άλλωστε αυτούς τους ξέρω καλά, η νυχτερινή λοιπόν εξόρμηση μάλλον γίνεται για να χαζέψω την μικρούλα μου να χαίρεται τη διαδρομή μας και να είμαι παρέα με τον εαυτόν μου. Έτσι κι απόψε. Γιορτάσαμε την μοναχικότητά μας. Γιατί ήταν γιορτή; Μην φανεί περίεργο, μα τέτοια είναι η πληρότητα της εσωτερικής αυτάρκειας. Μπορεί να μην διαρκεί πολύ, αλλά και ποια γιορτή διαρκεί επ'άπειρον; Να τώρα την μοιράζομαι μαζί σας.
Μην χρονοτριβούμε όμως.
Τελειώνει η μέρα.
Εξασφάλισα τούτα τα λίγα λεπτά και τα κλείδωσα σαν λάφυρο σε πόλεμο από καιρό χαμένο.
Μην χρονοτριβούμε όμως.
Τελειώνει η μέρα.
Εξασφάλισα τούτα τα λίγα λεπτά και τα κλείδωσα σαν λάφυρο σε πόλεμο από καιρό χαμένο.
10 σχόλια:
Εσύ και η μικρούλα σου με κάνατε να χαμογελάσω!
Καλό ξημέρωμα!
Με χτύπησες στο ευαίσθητο σημείο μου κοριτσάκι... Αυτό το στερήθηκα πριν από λίγο καιρό και δεν παλεύεται, όχι ακόμα τουλάχιστον.. Πολύτιμες οι βόλτες (κυριολεκτικά και μεταφορικά) με τις "Χλόες" της ζωής μας... Φιλία πολλά :)
Να σταθώ στην εσωτερική πληρότητα; που σε γεμίζει χαρά χωρίς να υπάρχει άλλος λόγος!
Το έχω νιώσει, το νιώθω συχνά πυκνά τελευταία... όλο και περισσότερο, ενώ υπάρχουν πολλοί λόγοι να συννεφιάσω...
Φιλιά στη Χλόη σου από μένα και τα 3 μου σκυλάκια ♥
Μαρία μου χαίρομαι που χαμογέλασες.
Είναι αλήθεια πως η Χλόη μου είναι η μεγάλη μου συντροφιά.
Να'σαι καλά.
:)
Πέτρα μου, έχω γνωρίσει την απώλεια όταν ήμουν παιδί, όμως όσες φορές το σκέφτομαι τώρα, συμφωνώ με τον εαυτόν μου πως κάποια άλλη "Χλόη" θα πάρει αγάπη από μένα.
:)
Πριγκίπισσα 3 σκυλάκια!!!!!!!!!!
Τέλεια.
Να μου τα φιλήσεις και τα τρία.
:) :) :)
Είμαι σε φάση που δεν νιώθω πλήρης. Καιρό πριν, υπήρξε η μοναξιά μεταξύ ανθρώπων· ύστερα ήρθε η πληρότητα του μοναχισμού και το "περνάω καλά και χωρίς εσάς!"· τώρα... τώρα φτού κι απ' την αρχή τα ξεκαθαρίσματα: να ψάχνω συμβατούς με μένα ανθρώπους να μοιραστώ στιγμές, κι από την άλλη να μην είναι δα και τόσο αρκετός ο πόθος του μοιράσματος ώστε να γίνει πράξη. Άβυσσος.
Αγαπώ τα ζωάκια φίλους μου όμως, κι αυτό είναι αδιαμφισβήτητο! Εκεί που δυσκολεύομαι είναι στην επαφή μου με τους ανθρώπους. Θα τη βρω την άκρη. Λίγο πριν... λίγο μετά... θα τη βρω όμως...
Φιλί!
Εύα μου, σου εύχομαι καλά ... ξεκαθαρίσματα ... λίγο πριν .. λίγο μετά. Εγώ τερμάτισα αισίως κι ας ήταν χωρίς αίσιο τέλος. Όσο για τα ζωάκια ... χμ, αυτό είναι μια Μεγάλη Ιστορία και μια Μεγάλη Αγάπη που μου ταιριάζει απόλυτα.
Σε φιλώ κορίτσι μου
:)
Πολύτιμες οι βόλτες που περιγράφεις και είσαι τυχερή που μπορείς και σκαρώνεις τέτοιες γιορτές για πάρτι σου, το συνηθίζω κι εγώ!!!
Καλώς σε βρήκα!
Καλώς ήρθες Woman.
Ας σκαρώνουμε (!) λοιπόν τέτοιες γιορτές όσο πιο συχνά μπορούμε. Είναι λυτρωτικές.
:)
Δημοσίευση σχολίου