Απόψε θα σας γράψω για ένα απόγευμα Κυριακής (όχι ολόκληρο, μιας ωρίτσας μόνο).
Ήθελα να δει η Χλόη μου, η συντρόφισσα σκυλίτσα μου, την θάλασσα. Έχει γενικώς πρόβλημα στο να μετακινείται με αυτοκίνητο και οι αυτοκινητάδες μας είναι σπάνιες, αλλά χθες, μετά τον μεσημεριανό μας ύπνο, είπα να το προσπαθήσω. Εντάξει, ταλαιπωρήθηκε στην διαδρομή, ευτυχώς ήταν μικρή, περίπου τέταρτο να πάμε και το ίδιο να γυρίσουμε, αλλά παρόλα αυτά "παιχνιδίσαμε" στην ακρογιαλιά έστω για λίγο και έστω πολύ προσεκτικά για να μην "ενοχλήσουμε" κανέναν. Στρώσαμε δυό πετσετούλες στην αμμουδιά και ξαπλώσαμε δίπλα δίπλα να "ησυχάσουμε" στην σιωπή μας. Η αλήθεια είναι πως η Χλόη μου ήταν έξω από τα νερά της, πρώτη φορά τόσο νερό μαζεμένο έβλεπε και μάλιστα να κινείται από μόνο του κάποιες στιγμές καταπάνω της. Κάθε μικρό κυματάκι την έβγαζε από την ηρεμία της και όλο και πιο κοντά μου ερχόταν.
Ήταν απόλαυση να την κοιτάζω!
Ήταν γαληνεμένη ώρα.
Ήταν η μόνη συντροφιά που ήθελα.
Ήταν γιατρικό για τις σκοτούρες.
Ήταν και είναι η επιλογή μου ως μέτρο ισορροπίας της δεδηλωμένης πλέον μοναχικότητάς μου.
Είμαι σίγουρη πως αυτή η επιλογή μου είναι ιδανική. Μου το λέει η καρδιά μου και όσο κι αν η λογική μου το βρίσκει απίθανο, καταλήγω πως εγώ στη ζωή πορεύομαι βασικά με την καρδιά. Γούστα είναι αυτά ...
Ήταν απόλαυση να την κοιτάζω!
Ήταν γαληνεμένη ώρα.
Ήταν η μόνη συντροφιά που ήθελα.
Ήταν γιατρικό για τις σκοτούρες.
Ήταν και είναι η επιλογή μου ως μέτρο ισορροπίας της δεδηλωμένης πλέον μοναχικότητάς μου.
Είμαι σίγουρη πως αυτή η επιλογή μου είναι ιδανική. Μου το λέει η καρδιά μου και όσο κι αν η λογική μου το βρίσκει απίθανο, καταλήγω πως εγώ στη ζωή πορεύομαι βασικά με την καρδιά. Γούστα είναι αυτά ...
9 σχόλια:
αναρωτιεμαι τι ακριβως βρισκει η λογικη σου απιθανο..
εγω μια χαρα πολυ ομορφη στιγμη τη βρισκω
και μαγικη αν θελεις γιατι οχι;
τα σκυλακια μας ειναι οι μεγαλες μας αγαπες και η πιο ανιδιοτελης συντροφια ;)
Ουφ... Στενοχωρήθηκα που σε διάβασα, αφού δεν έχω το σκυλάκι μου πια... Και φυσικά όσα λες είναι απόλυτα φυσιολογικά.. Όπως είχα γράψει κι εγώ στην ανάλογη ανάρτηση μου: "ήταν (είναι) ο πιο καλός άνθρωπος ο σκύλος μου"... Πάντα τέτοιες στιγμές σου/σας εύχομαι! Γλυκό φιλάκι :)
Καρδούλα η λογική μου βρίσκει "απίθανο" ένα σκυλάκι να είναι ο ιδανικός σύντροφός μου.
Είχα προσδοκίες πως τέτοιος θα'ναι άνθρωπος.
Άλλωστε είναι η πρώτη φορά που έχω σκυλάκι κι αυτό, όπως όλα τα καλύτερα στη ζωή, ήρθε εντελώς, μα εντελώς τυχαία .. σχεδόν σαν Θεία Πρόνοια (τώρα γιατί έβαλα και το "σχεδόν", δεν ξέρω .. ίσως για να αποφύγω να είμαι απόλυτη)
:)
Πέτρα μου,
εγώ έχω ήδη αποφασίσει, όταν δεν θα "έχω" την Χλόη μου, θα έχω μία άλλη με τα δικά της χαρακτηριστικά και με μια νέα μου "αγάπη".
Ο πιο "καλός" άνθρωπος ναι, είναι η Χλόη Μου.
Προσπάθησε να αποκτήσεις άλλον ένα τέτοιον κορίτσι μου. Η αγάπη πρέπει να διοχετεύεται αλλιώς μαραζώνεις.
:)
Τις περισσότερες φορές το σκυλάκι μας είναι το μόνο γιατρικό για τις σκοτούρες μας!
Έχω χάσει αρκετά σκυλιά ως τώρα στα 45 μου χρόνια.Άντρα μπορεί να μην έχω... Πάντα θα έχω ένα σκυλί στη ζωή μου!
Εγώ, ο Μαξ μου, ο Λούης μου και η Λίλα μου σου στέλνουμε πολλά φιλιά! ♥
Λοιπόν, αν και δεν έχω σκυλάκι, γαλήνεψα με την ανάρτησή σου.
Αυτές οι λίγες στιγμής χαλάρωσης μ' ένα ζωντανό οργανισμό που σε συντροφεύει και μοιράζεται μαζί σου την καθημερινότητα, τα ντέρτια και τις χαρές σου, είναι πολύτιμες.
Σου εύχομαι να έχεις συχνά τέτοιες μικρές αποδράσεις απ' τη ζούγκλα της πόλης!
Πριγκίπισσα είσαι τυχερή!!! Μαξ, Λούης και Λίλα!!!!!!!!!
Πολύ θα'θελα μια φωτό τους, αν γίνεται.
Εγώ και η Χλόη ανταποδίδουμε τα φιλιά σας! :)
Μαρία μου καλώς ήρθες.
Απόδραση από την ζούγκλα της ... ζωής, είναι η Χλόη μου.
Δοκίμασέ το κι εσύ.
:)
καταρχήν καλώς σε βρήκα και εγώ.... καταλαβαίνω έχω την Κίρκη μου την σκυλίτσα μου 13 χρόνια μαζί.... και μια γάτα την Ινκα άλλα 3 χρόνια μαζί και όλα ειναι υπέροχα...
Δημοσίευση σχολίου