Όλα εύκολα απόψε!!!!
Παρήλθε η 12η και ... είμαι καλά!!!
Χμ, δεν φοβάμαι τα φαντάσματα του μεσονυκτίου, μην νομίσετε. Εμένα φοβάμαι, αλλά απόψε όχι. Ούτε κούραση, ούτε πίκρα, ούτε προσμονή, ούτε προσδοκία. Τίποτα. Χαλαρή και ήρεμη γιατί νιώθω και είμαι εντάξει με τον εαυτόν μου.
Όλα απόψε εύκολα!!!!
Τι ανακούφιση!
Ακόμα και το μεγάλο "κρίμα" που συχνά μονολογώ για την υποχώρηση των συναισθημάτων μπροστά στην λογική "κατόπιν εορτής", απόψε δεν με γρατζουνάει.
Ξέρεις, αόρατέ μου, υπάρχει ημερομηνία λήξης και στην θλίψη. Το ευχόσουν αλλά δεν ξέρω κατά πόσο το πίστευες.
Είμαι Ελεύθερη και κάτι μου λέει πως έτσι είμαι "ένας χαρούμενος άνθρωπος" ... Και εγώ.
Παρήλθε η 12η και ... είμαι καλά!!!
Χμ, δεν φοβάμαι τα φαντάσματα του μεσονυκτίου, μην νομίσετε. Εμένα φοβάμαι, αλλά απόψε όχι. Ούτε κούραση, ούτε πίκρα, ούτε προσμονή, ούτε προσδοκία. Τίποτα. Χαλαρή και ήρεμη γιατί νιώθω και είμαι εντάξει με τον εαυτόν μου.
Όλα απόψε εύκολα!!!!
Τι ανακούφιση!
Ακόμα και το μεγάλο "κρίμα" που συχνά μονολογώ για την υποχώρηση των συναισθημάτων μπροστά στην λογική "κατόπιν εορτής", απόψε δεν με γρατζουνάει.
Ξέρεις, αόρατέ μου, υπάρχει ημερομηνία λήξης και στην θλίψη. Το ευχόσουν αλλά δεν ξέρω κατά πόσο το πίστευες.
Είμαι Ελεύθερη και κάτι μου λέει πως έτσι είμαι "ένας χαρούμενος άνθρωπος" ... Και εγώ.
4 σχόλια:
Αυτή τη θλίψη προτιμώ κι εγώ, αυτήν παραγγέλνω: Με ημερομηνία λήξης.
Χαίρομαι που νιώθεις κι εσύ καλύτερα! Να φταίει άραγε που είναι Παρασκευή ή που έχουμε αποκτήσει αντισώματα;...
Φιλί!
Χαχα ακριβώς, έχουμε αποκτήσει αντισώματα κορίτσι μου.
;)
Ακόμη κι ως ενθύμιο να λειτουργεί η θλίψη (να "σημαίνει" το συναίσθημα το άλλο, που έχασες), κάποτε φεύγει. Μένεις κάπως αδέσποτος. Η μαγεία αποτραβιέται, όπως το κύμα που γλείφει την αμμουδιά υποχωρεί στην αγκαλιά της θάλασσας και πάλι ...
Καλέ μου Ανώνυμε,
έτσι φαντάζομαι λειτουργεί μόνο που δεν είμαι εγώ που έμεινα "αδέσποτη", δεν έχασα εγώ το συναίσθημα ... οπότε μήπως αλλάζει η άποψή σου για το ενθύμιο της θλίψης;
Δημοσίευση σχολίου