Όλοι ηθοποιοί!!!
Ποιούμε ήθος κατά συνείδηση, κατά βίωση, κατά εκπαίδευση, κατά συνήθεια, κατά σύμπτωση. Το μόνο διαφορετικό από τους κατά συνθήκη επαγγελματίες είναι πως το σενάριο δεν μας το δίνουν από πριν. Δεν έχουμε κάνει ανάγνωση αρχής, μέσης και τέλους. Ξεκινάμε και στην πορεία γράφουμε και διαβάζουμε τις σελίδες μας. Α, και σκηνοθέτης τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει. Μόνοι μας όλα. Και δυστυχώς ή ευτυχώς οι ρόλοι είναι πολλοί στο έργο της ζωής μας αλλά δεν έχουν τους ίδιους συνεχώς θεατές. Σωτήριο αυτό με δεδομένο πως το έργο μας είναι μονογραφία.
Ας τους παίξουμε λοιπόν, ας τους ζήσουμε, ας τους αποδυθούμε όλους, έναν - έναν. Κι αν κατά τύχη προτιμάμε κάποιον από αυτούς ας το σκεφτούμε δυο και τρεις φορές πριν τον κάνουμε σκοπό της ζωής μας, πριν του δώσουμε τα πρωτεία, πριν συντριβούμε στην παράσταση, πριν καταρρεύσουμε μετά από αυτή.
Πολλοί οι ρόλοι, εναλλασσόμενο το ρεπερτόριο, ισορροπία το ζητούμενο, πληρότητα το ποθούμενο.
Η αυλαία είναι αναπόφευκτη έτσι κι αλλιώς.
33 σχόλια:
Ποσο δικιο εχεις νοτα μου! Πολλοι οι ρολοι του καθενος, ρολοι που καποιες φορες δεν ξερουμε ποιος μας τους εδωσε, ποιος μας εδωσε "οδηγιες" χωρις να του το ζητησουμε και χωρις να το ξερει. Επηρεαζομαστε απο τοσα πολλα γυρω μα και μεσα μας, αντλουμε απο παντου καθε στιγμη και τα στοιχεια του ρολου αλλαζουν. Υπαρχουν ομως και στιγμες που αφαιρουμε τους στρατευμενους ρολους. Οταν ο καθενας ειναι το "εγω" του, ο "εαυτος" του, εχει αφαιρεσει το κοστουμι του ρολου που "πρεπει" να υποδυθει...
Παρ'ολα αυτα, αφου δεν μπορουμε να απαρνηθουμε την υπαρξη των ρολων, "Ας τους παιξουμε, ας τους ζησουμε...!" Αφου, οπως λες, ειναι η πληροτητα το ποθουμενο!
Καλη εβδομαδα ευχομαι!
Μού άρεσε πολύ το κείμενό σου.
Έχει και τη φράση- κλειδί για μένα:
«Όλα μόνοι μας»
Σού έχω λοιπόν μιά πρόσκληση:
Στο μπλόγκ μου έχω φτιάξει έναν "κατάλογο" από απλά πράμματα που μπορούμε και πρέπει να κάνουμε ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ για να βελτιώσουμε την καθημερινότητά μας.
Παρακαλώ εσένα αλλά και κάθε άλλον ενδιαφερόμενο να τα κρίνει αλλά και να προσθέσει τις δικές του προτάσεις για να σχηματιστεί ένας καλός κατάλογος κάποτε.
Many thanks in advance.
Καλή εβδομάδα!
Μου λείπεις! Κι αν γύρισεις άλλη, εύχομαι να πετάς!
Ηθοποιοί λοιπόν όλοι μας. Αλλά ηθοποιός σημαίνει φως. Ας προσέξουμε τους ρόλους μας. Στην παράσταση της ζωής μας εμείς ενδυματολόγοι, εμείς σκηνοθέτες, εμείς σεναριογράφοι, εμείς πρωταγωνιστές. Πόσες πιθανότητες έχει το έργο να γίνει επιτυχία; Εκτός κι αν είμαστε παιδιά θαύματα σαν τον Παπακαλιάτη (χιχιχιχιχι- συγγνώμη που ελάφρυνα λίγο το κείμενό σου)
ηθοποιοι σ ενα θεατρο του παραλογου!
καπως ετσι ειναι το θεατρικο εργο της ζωης μας.
φιλακια Νοτα.
Έτσι είναι Νότα μου! Στη σκηνή του θεάτρου της ζωής μας, όλοι οι ρόλοι είναι αποδεκτοί! Του κομπάρσου και του πρωταγωνιστή! Ανάλογα κάθε φορά!
Και αλλοίμονό μας αν τους πάρουμε στα σοβαρά... Πάντα πρέπει να μην ξεχνάμε ότι δεν είναι τίποτε περισσότερο από ρόλοι! Τους παίζουμε όλους, μα λίγοι είναι αυτοί που αποτυπώνονται στην ύπαρξή μας!! ... Ας τους κρατήσουμε σαν το κοστούμι που μας πάει περισσότερο...
Φιλιά!!
...μερικές φορές κωμωδία άλλες φορές περιπέτεια , δράσης , φαντασίας , τραγωδίας....
η καλύτερη ταινία έχει τίτλο "η ζωή"
μου θυμισες τον Σαίξπηρ..
"΄Ολος ο κόσμος είναι μια σκηνή, κι οι άνθρωποι, κι οι άντρες κι οι γυναίκες όλοι παίζουν: βγαίνουν και μπαίνουν, κι ο άνθρωπος στον βίο του όλο παίζει μέρη πολλά"
καλησπερα..
Νότα μου,
ευτυχώς που δεν μας δίνουν το σενάριο από πριν και ευτυχώς που δεν υπάρχει σκηνοθέτης. Έτσι όταν πέσει η αυλαία, δεν θα υπάρχει άλλος να κατηγορήσουμε πέρα από τον εαυτό μας.
"ισορροπία το ζητούμενο, πληρότητα το ποθούμενο." Αυτή είναι η αμοιβή μας.
Ως ήθο-ποιοί!
Εύστοχο πρωτόπλαστή μου (να σε λέω Ευάκι;; μου αρέσει περισσότερο), πολύ εύστοχο. Υπάρχουν οι στιγμές που δεν έχουμε ρόλο, οι στιγμές του "εγώ" μας, αρκεί να έχουμε τη δυνατότητα να αφαιρέσουμε τους ρόλους μας, να μείνουμε μόνοι μας. Κάποιες φορές αυτό είναι πιο τρομερό από τους χιλιάδες ρόλους ή ρολάκια της ζωούλας μας.
Καλό σου βράδυ Ευάκι μου.
do it yourself καλώς ήρθες.
Η φράση - κλειδί : "όλα μόνοι μας" περιέχει πολλά και οπωσδήποτε και τα της καθημερινότητάς μας. Το "πρέπει" και το "μπορώ" όμως με χαλάει λιγουλάκι. Θάθελα το "θέλω". Ευχή βέβαια είναι αυτό μιας και κανένας δεν αποδεσμεύεται από το "πρέπει" και το "μπορώ" τελικά.
Θα έρθω στο μλογκ σου και θα προσπαθήσω να συνεισφέρω κάτι.
Καλό σου βράδυ.
freedula μου η έλειψη είναι αμοιβαία και νομίζω πως το ξέρεις. Ψυχανεμίζομαι πως η μία σκεφτόταν την άλλη αυτό το καλοκαίρι. Εγώ πάντως ναι.
Δεν γύρισα άλλη. Μία είμαι. Η διάθεση είναι διαφορετική.
Καληνύχτα
jacki μου, σιωπούλα μου, δεν ελάφρυνες καθόλου το κείμενό μου, άλλωστε δεν το υπολόγιζα ως ... βαρύ. Στην ουσία είπα κάτι τετριμμένο. Απλά το σκέφτομαι συχνά. Πόσους και πόσους ρόλους αλλάζουμε και διεκπεραιώνουμε ως επαγγελματίες ηθοποιοί στη ζωή μας άνευ διδασκάλου στην ουσία.
Κι αν δεν έχουμε την ... ικανότητα του κ. Παπακαλιάτη αλίμονό μας. χαχαχα
Καλή σου νύχτα ... στη σιωπή σου που μου αρέσει πολύ.
Αλίκη μου εγώ θα έλεγα πως ακριβώς σε ένα θέατρο παραλόγου είμαστε ηθοποιοί ή θεατές σχεδόν συγχρόνως.
Καλό σου βράδυ
Ωχ Μαριάννα μου. Στόχευσες στο κέντρο. Πως αλλιώς θα γινόταν από σένα;;
Ναι, εκεί είναι το πρόβλημα το δικό μου. Η σοβαρότητα των ρόλων μου. Και μία ατάκα μόνο να πρέπει να πω, πρέπει οπωσδήποτε να την πω σοβαρά.
Ουφ, κάποτε μπορεί να μάθω κι αλλιώς.
Καληνύχτα σου γλυκιά μου
takiz μου, ναι, από όλα έχει η ωραιότερη ταινία "η ζωή". Αρκεί να τα διακρίνουμε όλα.
Καλό σου βράδυ φίλε μου εν net.
roadartist μου καλησπέρα
Τον Σαίξπηρ ε;;
Δεν έχω διαβάσει. Μόνο κάποιες ταινίες βασισμένες στα βιβλία του έχω δει. Αυτό όμως δεν μετράει στην ουσία.
Λοιπόν αυτή η παράγραφος λέει ό,τι ακριβώς ήθελα να πω, όπως ακριβώς το νοιώθω.
Καλή σου νύχτα
Κούκε μου μην είσαι και τόσο σίγουρος πως ακόμα κι έτσι, ακόμα και λίγο πριν την αυλαία δεν θα προσπαθήσουμε να ρίξουμε το φταίξιμο αλλού. Συνήθειες μια ζωής δεν ξεχνιούνται ούτε και τότε δυστυχώς.
Καληνύχτα
Συμφωνώ ανασαιμιά μου. Συμφωνώ απόλυτα. Η μεγάλη αμοιβή!!!
Καλή σου νύχτα χωρίς μολυβένιους ουρανούς.
ΦΙΛΑΚΙΑ....ΝΟΤΑ ΜΟΥ......
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΑΡΟ..ΕΙΜΑΙ...
ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΕΛΝΩ!
ΠΟΛΛΑ.....ΦΙΛΙΑ..
πραγματι νοτα μου..στιγμουλες εκπληξεις τα επομενα δευτερολεπτα μας..μακαρι να μας χαριζεται να γινονται φως
πολλα φιλια!
και καλο μας φθινόπωρο!
πότε θεατής,πότε πάνω στην αυλαία.. :-)
θυμαμαι τη φραση μιας φιλης μου
'' νιωθω οτι παντου και παντα παιζω θεατρο για να με συμπαθησουν οι αλλοι''
νομιζω πως τοτε σταματησα να ειμαι ηθοποιος
χαιρομαι για το κειμενο σου γιατι μπορει αλλοι να σταματησουν να ειναι ηθοποιοι....
ποτε δε ξερεις...
συμπτωση απόψεων 100%, τα συγχαρητηρια μου για το ευστοχο ποστ, και καληνύχτες από Ελσίνκι!
Ιάκωβος
σειρα καθημερινη...
ενιοτε σαπουνοπερα...
καποτε ακαταλληλη δια ανηλικους...
καποτε θριλερ...
τις περισσοτερες φορες δραμα...
αναποφευκτα κοινωνικη...
αβιαστα ρομαντικη...
παντα σε πρωταγωνιστικο ρολο και δυστηχως χωρις σεναριο...
με μασκα η' χωρις...
θα παιξεις η' οχι...;
η καλη παρασταση θα φανει στο τελος απο το χειροκροτημα...
και μετα θα πεσει και η αυλαια...
καλως σε βρηκα!
νεραιδενια καλησπερα!
...ρόλοι κοινωνικοί..ρόλοι που φυτεύουν ...μπάζα το θυμικό μας..και ύστερα η αιματηρή πορεία της εξόρυξης..το άδειασμα η απο-δόμηση του κοινωνικού ρόλου.. η μοίρα του ηθοποιού η αιματηρή πορεία προς τον ...χαμένο παράδεισο...!!!
...φιλιά..!!
Μέθη μου καλό μας Φθινόπωρο και οι στιγμούλες - εκπλήξεις καλώς να ορίζουν. Είναι η ζωή μας.
Άρη καλώς ήρθες.
Πότε θεατής, πότε στη σκηνή, πότε μπρος από την αυλαία, πότε πίσω. Όλα είναι για μας.
Καλό απόγευμα
αχ φέη μου, τα χρόνια περνάνε και οι ρόλοι μας δυστυχώς παίρνουν σχεδόν επαγγελματικό χαρακτήρα.
Μακάρι να ήταν αλλιώς.
Μακάρι
Καλό σου απόγευμα
Ιάκωβε καλώς ήρθες.
Είδες πόσο κοντά είναι τελικά το μακρινό Ελσίνκι; Όσο κοντά οι απόψεις μας.
Καλό απόγευμα και σε σένα.
ναϊάδα καλώς ήρθες κι εσύ.
Το σχόλιό σου ποιητική περίληψη όλων όσων ήθελα να πω. Μαγευτική η ικανότητα αυτή.
Σε ευχαριστώ που με βρήκες.
Καλό σου απόγευμα
Κυριάκο καλώς ήρθες κι εσύ.
Ήρθα κι εγώ σε σένα. Τα "βαγόνια" σου με τους "ρόλους" μου, ταιριάξαν.
Νάσαι καλά
Καλό απόγευμα
Δημοσίευση σχολίου